เราคบกันมาสองปีกว่าๆ เรียนคนล่ะที่คนล่ะจังหวัด แต่ไม่เคยมีปัญหาเรื่องระยะทาง เรารักกันดี แน่นอนทุกคนมองออกว่าเราสองคนรักกันมาก รักกันมากแบบไม่มีอะไรทำให้เราสองคนจากกันได้
มาหากันบ่อย เราไม่เคยรู้สึกถึงความห่างไกล รักกัน เข้าใจกัน มีงอนกันบ้าง พอเขากลับมาเขาจะพาเราไปเที่ยว กินข้าว ดูหนัง นั่งเล่นด้วยกัน ทำกิจกรรมด้วยกัน ช่วงเราเรียนพิเศษจะเป็นช่วงที่เจอกันบ่อยที่สุด ไปไหนมาไหนด้วยกัน เดินจับมือกัน กอดคอกัน มันคือช่วงเวลาที่แสนพิเศษมาก แฟนเราเป็นคนสนุก ตลก อัธยาศัยดี น่ารัก ชอบเอาใจ ชอบเซอร์ไพรส์ เขาเป็นคนดีมากคนนึง ไม่เคยนอกใจรึมีคนอื่น เขาเคยสัญญากับเราว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะไม่มีวันทิ้งกัย
จนช่วงเรียนต่อระดับอุดมศึกษา เรากับแฟนเราเรียนคนละที่ ซึ่งถ้าคิดจริงๆไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องระยะทาง
เขาถามเราว่าไม่ได้เจอกันนาน จะรอเขาได้ไหม? เราก็บอกว่าได้สิ เค้ารักเองมากนะ
เขาเคยถามเราว่า มือเขาเปื้อนน้ำมันเครื่อง ตัวก็เปื้อนมอม เราจะกอดเขาได้รึป่าว เราก็บอกว่ากอดได้อยู่แล้ว เค้ารักเองที่เองเป็นเอง กอดแน่นๆกอดทั้งตัวเลย
เราก็คบกันปกติ บอกรักกันตลอด ไม่ได้ทะเลาะกัน จนมาวันนึง เราบอกรักกันแล้วเขาก็ไปเรียน จนเกือบพักกินข้าว เขาทักมาว่า
แฟน : เค้าเหนื่อย เลิกกันได้ไหม
เรา. : ทำไมล่ะ เราเลิกกันไม่ได้
แฟน : เค้าเหนื่อยจริงๆ อยากอยู่คนเดียว
เค้าเอาใจเองไม่ไว้ ตามง้อเองไม่ไหว
เรา. : เองจะทิ้งเค้าหรอ ?
แฟน : ไม่เคยคิดอยากทิ้ง
ถ้ารักเค้า ฝปล่อยเค้าไปนะ
เรา. : .... หาเหตุผลต่างๆนานา มายื้อ มารั้งเขาไว้ แต่เขาก็ตอบว่า 'ไม่'
เราเสียใจมากจากเหตุการณ์ครั้งนี้พยายามขอโอกาสเขาทุกอย่าง ทำทุกวิถีทาง แต่กลายเป็นว่ายิ่งทำยิ่งแย่ กลับทำให้เขาเกลียดเขารำคาญเรามากขึ้น
เรานอนไม่หลับ พอเราหลับไปจะฝันถึงคำพูดเขาตลอดเวลา เราก็ตื่นจากนั้นก็ไม่หลับอีกเลย มันเหมือนชีวิตไม่เหลืออะไร (ไม่ได้จะฆ่าตัวตายนะ) เหมือนชีวิตขาดอะไรไปซักอย่าง มันทรมาน มันอ้างว้างมาก เขาคือคนที่เรารักมาก เรารักกันในแบบที่ผู้ใหญ่รับรู้มาตลอด ตั้งแต่วันที่เค้าไปเราร้องไห้หนักมาก เหมือนคนบ้ารู้ตัวเลย เข้า รพ. มา2รอบ กินอะไรไม่ได้ อ้วก ไม่มีแรง มันหัว
เราไม่รู้จะทำไง คุยก็ไม่ได้คุยกับเขา อีกอย่างเราอยู่ไกลกัน ไม่ได้คุยตัวต่อตัว เราจะทำยังไงดี
แต่ในใจเรา เราคิดว่า ให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำ ให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาคิดว่าเขามีความสุข เราจะรอเขาอยู่ตรงนี้ รักเขา ห่วงเขา คิดถึงเขาอยู่ห่างๆ จะไม่มีวันทิ้งเขาไปไหน จะอยู่ข้างๆเขาเสมอ
เพื่อนๆมีอะไร ตอบมาคุยกันบ้างนะคะ อยากระบาย คิดถึงเขาเหลือเกิน
คิดถึงเขา เคยรอใครสักคนไหม
มาหากันบ่อย เราไม่เคยรู้สึกถึงความห่างไกล รักกัน เข้าใจกัน มีงอนกันบ้าง พอเขากลับมาเขาจะพาเราไปเที่ยว กินข้าว ดูหนัง นั่งเล่นด้วยกัน ทำกิจกรรมด้วยกัน ช่วงเราเรียนพิเศษจะเป็นช่วงที่เจอกันบ่อยที่สุด ไปไหนมาไหนด้วยกัน เดินจับมือกัน กอดคอกัน มันคือช่วงเวลาที่แสนพิเศษมาก แฟนเราเป็นคนสนุก ตลก อัธยาศัยดี น่ารัก ชอบเอาใจ ชอบเซอร์ไพรส์ เขาเป็นคนดีมากคนนึง ไม่เคยนอกใจรึมีคนอื่น เขาเคยสัญญากับเราว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะไม่มีวันทิ้งกัย
จนช่วงเรียนต่อระดับอุดมศึกษา เรากับแฟนเราเรียนคนละที่ ซึ่งถ้าคิดจริงๆไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องระยะทาง
เขาถามเราว่าไม่ได้เจอกันนาน จะรอเขาได้ไหม? เราก็บอกว่าได้สิ เค้ารักเองมากนะ
เขาเคยถามเราว่า มือเขาเปื้อนน้ำมันเครื่อง ตัวก็เปื้อนมอม เราจะกอดเขาได้รึป่าว เราก็บอกว่ากอดได้อยู่แล้ว เค้ารักเองที่เองเป็นเอง กอดแน่นๆกอดทั้งตัวเลย
เราก็คบกันปกติ บอกรักกันตลอด ไม่ได้ทะเลาะกัน จนมาวันนึง เราบอกรักกันแล้วเขาก็ไปเรียน จนเกือบพักกินข้าว เขาทักมาว่า
แฟน : เค้าเหนื่อย เลิกกันได้ไหม
เรา. : ทำไมล่ะ เราเลิกกันไม่ได้
แฟน : เค้าเหนื่อยจริงๆ อยากอยู่คนเดียว
เค้าเอาใจเองไม่ไว้ ตามง้อเองไม่ไหว
เรา. : เองจะทิ้งเค้าหรอ ?
แฟน : ไม่เคยคิดอยากทิ้ง
ถ้ารักเค้า ฝปล่อยเค้าไปนะ
เรา. : .... หาเหตุผลต่างๆนานา มายื้อ มารั้งเขาไว้ แต่เขาก็ตอบว่า 'ไม่'
เราเสียใจมากจากเหตุการณ์ครั้งนี้พยายามขอโอกาสเขาทุกอย่าง ทำทุกวิถีทาง แต่กลายเป็นว่ายิ่งทำยิ่งแย่ กลับทำให้เขาเกลียดเขารำคาญเรามากขึ้น
เรานอนไม่หลับ พอเราหลับไปจะฝันถึงคำพูดเขาตลอดเวลา เราก็ตื่นจากนั้นก็ไม่หลับอีกเลย มันเหมือนชีวิตไม่เหลืออะไร (ไม่ได้จะฆ่าตัวตายนะ) เหมือนชีวิตขาดอะไรไปซักอย่าง มันทรมาน มันอ้างว้างมาก เขาคือคนที่เรารักมาก เรารักกันในแบบที่ผู้ใหญ่รับรู้มาตลอด ตั้งแต่วันที่เค้าไปเราร้องไห้หนักมาก เหมือนคนบ้ารู้ตัวเลย เข้า รพ. มา2รอบ กินอะไรไม่ได้ อ้วก ไม่มีแรง มันหัว
เราไม่รู้จะทำไง คุยก็ไม่ได้คุยกับเขา อีกอย่างเราอยู่ไกลกัน ไม่ได้คุยตัวต่อตัว เราจะทำยังไงดี
แต่ในใจเรา เราคิดว่า ให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำ ให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาคิดว่าเขามีความสุข เราจะรอเขาอยู่ตรงนี้ รักเขา ห่วงเขา คิดถึงเขาอยู่ห่างๆ จะไม่มีวันทิ้งเขาไปไหน จะอยู่ข้างๆเขาเสมอ
เพื่อนๆมีอะไร ตอบมาคุยกันบ้างนะคะ อยากระบาย คิดถึงเขาเหลือเกิน